Kastamonu ilinin ilçeleri; Abana, Ağlı, Araç, Azdavay, Bozkurt, Cide, Çatalzeytin, Daday, Devrekani, Doğanyurt, Hanönü, İhsangazi, İnebolu, Küre, Pınarbaşı, Seydiler, Şenpazar, Taşköprü ve Tosya'dır. Araç: İl merkezine 44 km uzaklıkta bulunan ilçe Kastamonu - Karabük karayolu üzerindedir.
Merkez
İlde iki çeşit iklim hüküm sürer. Kuzeyinde Karadeniz iklimi güneyinde ise İç Anadolu'nun kara iklimi görülür. Kıyıya paralel olarak uzanan İsfendiyar Dağları, Karadeniz ikliminin iç kısma girmesini önler. Kıyılarda yağış daha fazladır. Senede 20 gün kar yağar, 40 gün toprak karla örtülüdür. Sıcaklık -26,9° ile +38,7 °C arasında seyreder. Senelik yağış miktarı bölgelere göre 450 mm ile 1215 mm arasında değişir.İl bitki örtüsü bakımından çok zengin sayılır. İl topraklarının %67’si orman ve fundalıklarla, %29’u ekili-dikili alanlarla, %6,5’i çayır ve meralarla kaplıdır. %1,5'i tarıma elverişsiz topraklardır. Ormanlarda kayın, köknar, çam, karaağaç, gürgen, kestane ve ıhlamur ağaçları bulunur. Azdavay-Devrekâni arasında ise çam ağaçları çoğunluktadır.
Abana
Türkiye Cumhuriyeti'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan Kastamonu ilinin bir ilçesidir.
Kastamonu'nun Karadeniz kıyısındaki beş ilçesinden biri olan Abana, ilin en fazla turist çeken ilçesidir. Abana kasabasının yaklaşık 3.000 kişi olan kış nüfusu yaz aylarında 15-20 bini bulur. Yaklaşık 6 km uzunluğundaki kumsalları ve yemyeşil doğası ile bölgenin önemli bir turizm merkezidir.Kastamonu'ya 98 km uzaklıktaki Abana'da konaklama için çeşitli seçenekler mevcuttur. Kamp alanlarından ve konaklama tesislerinden yararlananılabilir. Tatil köyü, kiralık ev, pansiyon ve otel tipi tesislerde de uygun fiyatlara kalmak mümkündür. Son yılların gözde sporu trekking için çok sayıda parkur bulunmaktadır. Özellikle dağ içindeki yürüyüş alanı çok tercih edilmektedir.Denize girmek için uygun plajlar bulunmaktadır. Abana'da denize girmek için en uygun dönem ise Temmuz ve Ağustos aylarıdır. Temmuz ayının son haftasında düzenlenen Deniz Şenlikleri 3 gün sürer. Bu şenliklerde kültürel ve sanatsal birçok faaliyet yer alır.
Gece hayatının da işlek olduğu kentte çok sayıda bar, çay bahçesi, cafe bulunmaktadır. Şenlikler boyunca çok sayıda ünlü sanatçı ilçeyi ziyaret eder. Deniz ile dağ arasında sadece 100 metre olması nedeniyle temiz hava hakimdir. İlçeyi bir uçtan diğer uca katetmek yaklaşık on dakika sürmektedir.
Ağlı
Türkiye Cumhuriyeti'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan Kastamonu ilinin bir ilçesidir.
Prehistorik çağlardan sonra bölgenin bilinen en eski sakinleri Gas'lardır. Bilinen tarihi Hititler ile başlar, Frigya, Lidya Krallıkları ile Pers hakimiyetiyle yerel krallıklar olarak devam eder. Pontus ve Bizans hakimiyeti ile devam eden egemenlik Anadolu'nun Türkleşmesine kadar devam eder. Bu dönemlerde bölge; savaşçı yapısı ve iyi at yetiştirmesi ile bilinir.
Paphlagonia adı verilen Kastamonu, Sinop, Çankırı, Bolu ve Karabük illerini kapsayan bölge 1105 yılında Danişmendliler zamanında Türk hakimiyetine geçmiştir. Uzun süre bölgede Beylikler hakim olmuştur, beyliklerin en önemlisi olan Candaroğulları Beyliği 1460 yılında Osmanlı yönetimine geçmiştir.
Beylikler döneminde Kastamonu merkezli bir ilim ve kültür merkezi olma özelliği de kazanan Araç ilçesinde
Küre-i Hadid Demirli Köyü İsmailbey Camii, Tatlıca Köyü Camii ve Antik Dönem'i işaret eden kaya mezarları tarihi özellikleriyle dikkat çeker. Kastamonu Müzesi'nde sergilenmekte olan görkemli Lahit ve Gökçesu Moğsu köyünden alınıp gezmesin diye ayağı kırılıp Kastamonu'da müzeye teslim edilen Hitit Arslanı ve "Geley" Hanözü köyünde bulunan, Anadolu Piramidi olarak da adlandırılan iki adet olarak bulunduğu bilinen tümülüsler, Kesüt köyünde Çökele mevkiinde yer alan ören yerleri Katarta'da bulunan konaklar incelemeye ve turizm açısından ve yörenin tarihi değerlerinin ortaya çıkması için incelenmeyi bekleyen tarihi kalıntılardır.
Araç
Araç'ın güneyinde ve Araç Çayının üzerindedir. Kale gelebilecek herhangi bir saldırıya karşı önlem almak maksadıyla Doğu Romalılar tarafından inşa edilmiştir.
Kalenin günümüze ulaşan hali, Bizans tarafından yapılan ve Osmanlı döneminde tamir edilen halidir. Çok eski bir yerleşim yeri olan Araç'ta bu kayalık üzerine daha eski yapılar olmuş olma ihtimali oldukça yüksektir. Kalenin doğusundaki duvarlar yıkılarak yerine evler yapılmıştır. Prehistorik çağlardan sonra bölgenin bilinen en eski sakinleri Gas'lardır. Bilinen tarihi Hititler ile başlar, Frigya, Lidya Krallıkları ile Pers hakimiyetiyle yerel krallıklar olarak devam eder. Pontus ve Bizans Doğu Roma İmparatorluğu hakimiyeti ile devam eden egemenlik Anadolu'nun Türkleşmesine kadar devam eder. Bu dönemlerde bölge; savaşçı yapısı ve iyi at yetiştirmesi ile bilinir. Paphlagonia adı verilen Kastamonu, Sinop, Çankırı, Bolu ve Karabük illerini kapsayan bölge 1105 yılında Danişmendliler zamanında Türk hakimiyetine geçmiştir. Uzun süre bölgede Beylikler hakim olmuştur, beyliklerin en önemlisi olan Candaroğulları Beyliği 1460 yılında Osmanlı yönetimine geçmiştir.
Azdavay
İlçenin, Küre Dağları Milli Parkı içerisinde olması sebebiyle eşsiz doğa güzelliklerine sahiptir. Bunun yanında ağaç, ahşap kütüklerden yapılmış evlerin oluşturduğu otantik köylerin yanı sıra görülmeye değer başlıca noktaları arasında; Çatak Kanyonu, Horma Kanyonu, Çal Kanyonu, Medil Mağarası, Asar Kayası, Anıt Ağaç, Akçasu Mesiresi, Suğla Yaylası, Azdavay, Mercimeklik Kayası, Kız Kayası, Tabaklı Kayası, Aşar Kalesi ve ilçe merkezindeki Aşıklar Köprüsü bulunmaktadır. Son zamanlarda Ekoturizm'e önem verilmekle birlikte ilçeye bağlı Zümrüt Köyü'nde çalışmalar yapılmıştır. İlçe, Yürüyüş Trekking yapmaya uygun bir coğrafyaya sahiptir. Bununla ilgili Azdavay Cazibe Çalışma Grubu ve Azdavay Kaymakamlığı işbirliği ile ilçedeki yürüyüş parkurlarını gösteren "Azdavay Yürüyüş Trekking Parkurları Kitabı" 2011 yayınlanmıştır.
Bozkurt
İlçe nüfusu 9.620'dir. Nüfusunu büyük bir kısmı il dışına göç etmiştir. Türkiye İstatistik kurumu TÜİK verilerine göre Türkiye'nin 81 ilinden sadece 6'sında Bozkurtlu yaşamıyor. Açıklanan verilere göre en çok İstanbul'da:33.062, Zonguldak:1868 ve Ankara 582'dir. İlçe nüfusu, yaz mevsiminde diğer dönemlere oranla 2-3 kat artmaktadır.İlçe, Kastamonu ilinin kuzeyinde ve Karadeniz kıyısında yer alır. İlçe merkezi denizden 2 km içeride Ezine Çayı vadisinde kurulmuştur. Kuzeyde Karadeniz ve Abana, güneyde Küre ve Devrekani, doğuda Çatalzeytin, batıda ise İnebolu ilçeleri ile çevrili olup, yüzölçümü 296 km² rakım ise 30 metredir. Ezine ve İlişi çayları ilçenin önemli akarsularıdır. Ezine çayı’nın uzunluğu 60 km, İlişi Çayı'nın uzunluğu ise yaklaşık 40 km dir.Bozkurt Belediyespor: 1954'te kuruldu. 2015 yılına kadar amatör olarak futbol ve voleybol oynandı. Bu yıllarda ise Voleybolda Erkek Takımında Türkiye 8 ve 9.luğu, kız takımlarında ise Türkiye 6.lığı bulunmaktadır.
Ormanspor: Kastamonu Amatör 1. Lig'de mücadele etmektedir.
Cide
Türkiye Cumhuriyeti'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan Kastamonu ilinin bir ilçesidir.
İlçe 939 km²'lik bir alanı kaplar ve toplam nüfusu 2023 yılı itibarıyla 22.179'dur.
1868 yılında ilçe olan Cide’nin 85 köyü ve bu köylere bağlı 204 mahallesi bulunmaktadır. İlçede belediyeye bağlı altı mahalle vardır. İlçeye bağlı belde ve kasaba yoktur.Cide’nin ne zaman ve kimler tarafından kurulduğu kesinlik kazanamamıştır. Ancak Homeros’un İlyada isimli eserinde Cide’nin ismi geçmektedir. Cide’de Kytoron ve Aigialos isimli iki antik kent bulunmaktadır. Cide’nin 12 km batısında, Kurucaşile’nin 15 km doğusunda bulunan Kytoron, kapalı bir liman kenti olup Orta Çağ kale yıkıntısı dışında kentten herhangi bir kalıntı günümüze gelememiştir. Cide’nin 17 km doğusundaki Aigialos kenti, Aydos köyü, Aydos Çayının ağzındaki vadide, kıyıdan ve dolayısıyla çayın ağzından içeriye doğru yayılmıştır. Bugün, burada günümüze kadar gelebilen herhangi bir kalıntı bulunmamaktadır.2020 yılı Türkiye İstatistik Kurumu adrese dayalı nüfus kayıt sistemi sonuçlarına göre ilçe merkezi 10.630, köyler 11.289 olmak üzere ilçenin toplam nüfusu 21.919 dur. Ekonomik nedenlerden dolayı uzun yıllardan beri ilçe genelinde yaşanan göç sonucu, ilçe nüfusu merkezde ve köylerde sürekli azalmaktadır. Bunu Mernis Projesi nüfus kayıtları çok açık göstermektedir. Mernis Projesi'ne göre Cide nüfusuna kayıtlı insan 102.974 tür. Bu rakamlara göre nüfusun %77'si ilçe dışında yaşamaktadır. 1990–2000 genel nüfus sayımları arasında ilçe nüfusunda yaklaşık %2 oranında bir artış görülmüştür.
Çatalzeytin
Türkiye Cumhuriyeti'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan Kastamonu ilinin bir ilçesidir.
1954 yılında ilçe olmuştur. Batı Karadeniz Bölgesi'nde yer almakta olup, kuzeyi Karadeniz, güneyi Taşköprü ve Devrekani, doğusu Sinop'un Türkeli ilçesi, batısı Abana ve Bozkurt ilçeleri ile çevrilidir. Kastamonu il merkezine 100, Ankara'ya 350 İstanbul'a 650 kilometre uzaklıktadır. Merkezi Sinop ile Kastamonu il sınırında yer almaktadır. Bu iki ili Çatalzeytin'in doğusundan Karadeniz'e dökülen Akçay ayırır. Adını sahilinde bulunan kayıkçıların kayıklarını bağladığı çatal şeklindeki zeytin ağaçlarından aldığı söylenir. 41 köyü vardır.
Daday
Kastamonu il merkezine 34 km uzaklıktaki Daday'ın 60 köyü bulunmaktadır. 973 km² yüzölçümüne sahip ilçenin toplam nüfusu 8.217'dir. Fatih Sultan Mehmet devrinde Osmanlı topraklarına katılan İlçede 1891'de inşa edilmiş tarihi bir hükûmet konağı vardır. Halkın büyük çoğunluğunu geçimini tarım ve hayvancılıktan sağlar.
Daday köroğlu dağ sıraları içerisinde yer alan bir grupta 980 rakımda bir ova görünümündedir. Vadiyi ortadan bölen gökırmak'ın kollarından birisi yer almaktadır. Halkın geçim kaynağı çiftçilik, ormancılık, hayvancılık ve el sanatları, ahşap ürünleri sanayi olarak belirginleşmektedir. İklimi tipik karasal iklimdir. Kış ayları genellikle kar yağışlı ilk bahar ve sonbahar ise keskin soğukları içerisinde barındırmaktadır. Yazları ise sıcak ve çoğunlukla kurak geçmektedir. Arazi yapısı açısından çok verimli topraklara sahip değildir. Ormanlarla çevrili oluşu ekilebilir arazi bakımından Dadayı sınırlamaktadır. Ayrıca İlçe engebeli bir yapıya sahiptir. Sulama imkânları sınırlıdır. Yumurtacı ve Taşçılar isminde iki gölete sahiptir. fakat bu göletler tarımsal sulama alanında yeterli rezerve sahip değildir. Tarım ve sanayi bitkileri alanında büyük boyutlara ulaşmayan bir üretim yapısı vardır. Süt üretimi belli başlı geçim kaynaklarından birisidir. Tarım bitkileri Arpa-buğday-çavdar, yonca, korunga şeklinde ekim alanı bulmaktadır. İkliminin karasal oluşu bu bitkilerin verimini olumsuz yönde etkilemektedir. Baklagiller ise ev tüketimine yönelik olarak üretilmektedir.
Devrekâni
Türkiye Cumhuriyeti'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan Kastamonu ilinin bir ilçesidir.
İlçe merkezinin nüfusu 2015 itibarıyla 5.317'dir. Halkın temel geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır.Devrekani’de arazinin büyük bir kısmı 2. ve 3. zamanda oluşmuştur. Ancak bunun yanında Kuaterner Birinci zaman yaşlı sahalar vardır. İlçe merkezinin kuzeyinden itibaren Devrekâni Çayı boyunca kumlu, milli, şistli yeni alavüyonlar doğu-batı doğrultusunda geniş sahalar kaplamaktadır. Devrekâni düzlüğü ve büyük vadi tabanları muhtelif yerlerde ve değişik kalınlıklarda çakıl, kum, şist gibi akarsu tortuları ile örtülmüştür.Devrekâni ilçesi, Batı Karadeniz Bölgesinde Kastamonu sınırları içinde; doğuda Taşköprü, batıda Seydiler ve Küre, kuzeyde İnebolu, Bozkurt ve Çatalzeytin ile komşudur. Devrekani’de bir suni baraj gölü,bir baraj gölü ve iki gölet bulunmaktadır. Söz konusu baraj ve göletler tamamen sulama amaçlı olup ördek ve angut türleri ile sazan, aynalı sazan ve ak balık gibi balık türleri yaşamaktadır. Başakpınar ve Kınık Köyü sınırları içerisinden doğan Devrekani Çayı ilçenin en önemli akarsuyudur.
Doğanyurt
Türkiye Cumhuriyeti'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan Kastamonu ilinin bir ilçesidir.
Cumhuriyet öncesinde 1846 tarihinde "Hosalay" adı ile bucak teşkilatı kurulmuş, aynı sene denizden gelen korsanlarla savaşmak için karakol teşkilatı kurulmuştur. Cumhuriyetin ilanından sonra, "Hosalay" olan ismi "Meset" olarak değiştirilmiş ve 1962 yılında çıkarılan bir kanunla Doğanyurt olarak değiştirilmiştir. 1990 yılına kadar bucak teşkilatı devam etmiştir. Bucak teşkilatının kaldırılması ile yeniden köy statüsüne geçmiştir. 9 Mayıs 1990 tarihinde çıkarılan kanunla ilçe olmuş ve 1 Eylül 1990 tarihinde ilçe statüsüne sahip olmuştur.Sıcaklık kış aylarında 5 dereceye kadar düşerken yaz aylarında 30 derece civarında olur. Sahilden iç kısımlara doğru yükselti artarak devam eder. İlçenin kış mevsiminde sahilde ılıman iklim hüküm sürerken, iç kesimlerin rakımı 1000 metre üzerinde olduğundan çok miktarda kar yağar. Köyler arası ve ilçeye olan ulaşım bağlantısı güçleşir. Kışları sahil kesiminde yağmur, iç kesimlerde ise kar yağışı olarak görülür. Yaz ayları sıcak ve kurak geçer.
Hanönü
Türkiye Cumhuriyeti'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan Kastamonu ilinin bir ilçesidir.
Kızılırmak'ın bir kolu olan Gökırmak vadisinde yer alan Hanönü ilçesinin batısında 30 Aralık 1988 tarihine kadar belde belediyesi olarak bağlı bulunduğu Taşköprü ilçesi, doğuda ise Sinop ili Boyabat ilçesi bulunmaktadır.Eski İpek yolunun Durağan ilçesinden geçmesi üzerine buradan geçen kervanlar ilçede bulunan handa konaklamıştır. Han’ın tarihi de kısaca şöyledir:
Tarihi han moloz taşından horasandan yapılmış (3,5 x 1,5) olan giriş yerini tamamen kaybetmiştir. Yuvarlak kemerli kapısından girince dört tane paye bulunmaktadır. Dört köşe olan bu payelerin alt kısımları kesme taştan üst taraflarıda enli tuğlalardan yapılmıştır. Tavanlar bir nevi tekne tonozludur. Pencereleri harap olmuştur. Hanın boyu 20.5, eni 11, yüksekliği 3.5 metredir. Duvar kalınlıkları birer metredir.
1848'de burasını ziyaret eden Chankykoff, burasının eski bir kervansaray olduğunu yazmıştır. 1810'da Sinop’ta Fransız konsolosu bulunan P.F. Fourcad binanın üç hücreli bir kilise olduğunu ve Jüstinien tarafından yapıldığını ve Türkler tarafından kervansaray olarak kullanıldığını yazar.
İhsangazi
Mergüze adıyla anılan yerleşim alanının adı 1968 yılında belediye teşkilatının kurulması sırasında İhsangazi olarak değiştirilmiştir. Önceden ‘’İhsangazi Köyü’’ olarak bilinen yerleşim alanının adı da ‘’Yukarı Yeşil Mahalle’’ olarak değiştirilmiştir. İsim değişikliğinin üzerinden uzun yıllar geçmesine rağmen Mergüze adı günümüzde de halk arasında yaygın olarak kullanılmaktadır.
İlçe sınırları içinde bulunan kaya mezarları ve yüzey kalıntıları bölgenin eski çağlarda yerleşim alanı olarak kullanıldığını göstermektedir. Kaya mezarlarının M.S. 5-6 yüzyıllarda yapıldığı konusunda çeşitli kaynaklarda bilgiler mevcuttur.
1996 yılında A. Özdoğan, C. Marro ve A. Tibet başkanlığında gerçekleştirilen Kastamonu İli yüzey araştırması sırasında ilçe sınırları içinde bulunan bir bölgede yüzeyden kalkolitik ve ilk tunç çağı çanak çömleklerinin yanı sıra şüpheli hellenistik dönem parçaları toplanmıştır.
İnebolu
Türkiye'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan Kastamonu ilinin bir ilçesidir. Geleneksel yerli mimarinin birçok örneğine sahip bir Karadeniz liman şehridir.1923'te Cumhuriyet’in ilanından sonra Yunan Hükûmeti ile yapılan mübadele anlaşmasından sonra ilçe çevresinden 2000 Rum Yunanistan’a göç ettirilmiş, bazı Rumlar İnebolu'daki köy isimleriyle aynı adı taşıyan köyler kurmuşlardır. Mübadele sonrası İnebolu’da Rum kalmamış, ilçedeki köylerin Rumca isimleri de Türkçeleştirilmiştir. Mübadele öncesinde burada yaşayan Rumların torunları tarafından ilçeye ziyaretler yapılmıştır.İnebolu Karadeniz Bölgesi’nin Batı Karadeniz bölümünde yer almaktadır. Anadolu Yarımadası’nın kuzeyinden geçen 42 derece kuzey paraleli ile 34 derece doğu meridyeninin kesiştiği noktanın yaklaşık 25 km batısındadır. 89 km. güneyinde yer alan Kastamonu’nun kıyı şeridindeki şirin bir ilçesidir. Kuzeyden Karadeniz’le çevrili olan ilçemiz doğuda Bozkurt, batıda Doğanyurt, güneyde ise Devrekani, Küre ilçelerine komşudur.
Küre
Türkiye Cumhuriyeti'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan Kastamonu ilinin bir ilçesidir.
Küçük bir orman kasabasıdır. Yaklaşık 1500 m yüksekte, iki dağ arasında bir vadide kurulmuştur. Kastamonu-İnebolu yolu üzerindedir. Kastamonu'ya uzaklığı 60 km, İnebolu'ya uzaklığı ise 30 km'dir. Halkın başlıca geçim kaynağı ilçede bulunan bakır madeni işletmesi ve ormancılıktır.İlçede 2009 yılında yapılmaya başlanan ve artık gelenekselleşen Küre Kilim Festivali yapılmaktadır. Belediye tarafından düzenlen bu etkinliğe çeşitli sanatçılar katılmakta, her gün konserler verilmekte ve çeşitli turnuvalar yapılmaktadır. Festival sadece 2014 yılındaki Soma maden faciası nedeniyle Kastamonu'nun tüm belediyeleri tarafından alınan kararla o yıl yaz ayında yapılmamıştır.İlçe Küre Dağları sınırları içerisindedir ve birçok nehir, şelale, kanyon ve vadiyi bir arada barındırır. Aynı zamanda Türkiye'deki şehirlere kıyasla büyük bir floraya sahiptir. Dünyaca ünlü Valla Kanyonu, Çatak Kanyonu bu sınırlar içerisindedir.
Pınarbaşı
Kastamonu ilinin bir ilçesidir. Azdavay'a bağlı bir köy durumunda iken, 4 Temmuz 1987 tarihinde kanunla ilçe haline getirildi.Pınarbaşı ve çevresinde sırasıyla Kaşkalar, Kimmerler, Lidyalılar, İranlılar, Helenler, Pontus Krallığı ve Bizans İmparatorluğu hâkim olmuş, bölge 1460 yılından itibaren Osmanlı İmparatorluğu egemenliğine girmiştir.
Değişik yazılı kaynaklardın alınan bilgilere ve rivayetlere göre şimdiki adı Çamkışla, önceki adı Erkemle olan köy Roma ve Bizanslılar döneminde kalabalık bir yerleşim yeri olduğu aynı zamanda, Çamkışla köyü Benle mahallesinin ve Çalkaya Köyününde Roma ve Bizanslılar döneminde önemli yerleşim merkezi olduğu belirtilmektedir.31 Aralık 2020 tarihinde açıklanan nüfus sonuçlarına göre ilçe merkezi nüfusu 2.436 kişi, köylerin nüfusu 3.320 kişi olup, toplam nüfus 5.756’dır. Nüfus varlığının gelişememesinin nedeni dışarıya göçtür. Ekonomik zorluklar halkı özellikle İstanbul ve diğer büyük şehirlere itmiştir. Köy nüfusunun %85’i 50 yaş ve üzerindeki insanlardan oluşmaktadır. Öğrenim çağı dışına çıkan gençler askerlik öncesinde İstanbul’a göçmekte, askerlik dönüşünde de İstanbul’a yerleşmektedir. Pınarbaşı, Kastamonu'nun İstanbul'a en çok göç veren ilçelerindendir.
Seydiler
Türkiye Cumhuriyeti'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan Kastamonu ilinin bir ilçesidir.
Seydiler, İnebolu-Kastamonu karayolu üzerinde çok eski tarihlere dayanan bir yerleşim yeridir. Kurtuluş Savaşı'nda eli silah tutanların cephede olduğu sıralarda İnebolu'ya çıkarılan silah ve cephanelerin Kastamonu üzerinden Ankara'ya ulaştırılmasında yarar sağlamıştır.
Cumhuriyet öncesi İnebolu ilçesine bağlı olan Seydiler 1926 yılında Küre'nin ilçe oluşu ile buraya bağlanmış, 4 Ağustos 1944 tarih ve 4642 sayılı kanunla ilçe olan Devrekani'ye bağlanarak uzun süre bucak statüsünde idare edilmiştir. 1967 yılında belediye teşkilatı kurulan Seydiler 20 Mayıs 1990 gün ve 3644 sayılı kanunla ilçe olmuş, 8 Mayıs 1991 tarihinde ilçe kaymakamının fiilen göreve başlaması ile Kastamonu ilinin 19. ilçesi olarak faaliyete geçmiştir.
Şenpazar
2023 yılı Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemine göre ilçe merkezinin nüfusu bir önceki yıla göre artış sağlayarak 1.837 olarak belirlenmiştir. Ayrıca köylerin nüfusu 3.007, toplam Şenpazar nüfusu da 4.844 olarak tespit edilmiştir.
2023 resmî kayıtlarına göre Türkiye'de Şenpazar nüfusuna kayıtlı 30.552 kişi yaşamaktadır. Buna göre ilçe nüfusuna kayıtlı 25.000 kişiden fazla bir nüfus ilçe dışında bulunmaktadır. Ayrıca nüfus kaydını başka il nüfuslarına aldıran binlerce Şenpazarlı yaşamaktadır.[6]
İlçede iş sahaları ve sanayi kuruluşları olmadığından, arazi de tarım için işlemesi zor bir yapıya sahip olduğundan ilçe sürekli dışarıya göç vermektedir. 1990 yılı nüfus sayımında 8.950 2.887 Şehir - 6.063 Köy olarak belirlenen ilçe nüfusu yıllar içerisinde belirtilen nedenler nedeniyle her geçen sene göç vererek bugünkü verilere ulaşmıştır.
Şenpazar, Kastamonu ilinin kuzeybatısında, Karadeniz Bölgesi'nin Batı Karadeniz bölümünde yer almaktadır.
Kastamonu il merkezine 100 km mesafede olup, Karadeniz kıyısına uzaklığı 37 km dir. İlçe kuzeyde Cide, güneyde Azdavay, kuzeydoğuda Doğanyurt ilçeleri tarafından çevrilmiştir. İlçenin denizden yüksekliği 335 metredir.
Taşköprü
Türkiye'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan Kastamonu ilinin bir ilçesidir.
Taşköprü ilçesi adını Gökırmak üzerinde Roma öncesi dönemlerde yapıldığı tahmin edilen ve hâlen kullanılan yedi gözlü 68 metre uzunluğundaki Taş Köprü'den almaktadır. İlçede 14 mahalle ve 126 köy bulunmaktadır.İlçe, Kastamonu il merkezinin kuzey-doğusunda ve il merkezine 42 km. uzaklıktadır. İlçe merkezinin rakımı denizden yüksekliği, yaklaşık 500 metredir. İlçe antik Pompeiopolis şehrinin civarında, Gökırmak kenarında ve Kastamonu-Boyabat Sinop yolu üzerinde kurulmuştur. Kastamonu merkez, Tosya, Devrekani, Boyabat, Hanönü ilçeleriyle sınırdaştır. Kastamonu merkez ile "çifte duble yol"; Hanönü, Ayancık, Boyabat ve Çiftlik üzerinden Tosya ile iki şeritli asfalt karayolu bağlantısı vardır.
Müze binası 1890'lı yıllarda inşa edilmiş olmakla beraber, bina 2007 yılında Taşköprü Belediyesi’ne devredilmiş ve restore edilip 2017 yılında Kent Müzesi olarak açılmıştır.
Tosya
Türkiye Cumhuriyeti'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan Kastamonu ilinin bir ilçesidir. Hititler döneminde Tosya ile Çorum'a bağlı İskilip ilçesinin bulunduğu bölgeye Tarittara veya Turmitta denmekteydiCoğrafi olarak Karadeniz Bölgesi'nde bulunan Tosya'da Karadeniz'in ılımanlaştırıcı etkisi çok görülmez. Ilgaz Dağları ve Küre Dağları deniz etkisini kesmektedir. Tosya'nın yıllık ortalama sıcaklığı 11,2°C, en sıcak ay temmuz 21,6°C, en soğuk ay -0,2°C'dir. En fazla yağış 61,6 mm ile mayıs ayında düşer, en az yağış ise 17,8 mm ile ağustos ayında düşer. Toplam yıllık ortalama yağış 467 mm'dir. İklim Türkiye'de Karadeniz iklimi ile İç Anadolu Karasal iklim arasında geçiş tipidir.Tosya'nın en büyük ekonomik gelir kaynağı olan Tosya Pirinci üretimi ilk sırada gelmektedir.
İlçede üretilen ahşap kapı pencere ve mobilyalar Türkiye’nin her yerine pazarlanmakta, ayrıca ihraç edilmektedir. İhraç ediliyor olması gelişmişliğinin belgesi durumundaki ağaç sanayinde 1500 işyeri ve 14 fabrika faaliyet göstermektedir. Ağaç sanayi, klasik ahşap kapı ve pencere yapımı yanında son yıllarda modern “Amerikan kapı” ve özellikle mutfak mobilyası alanında çok büyük gelişmeler sağlamıştır.
(cumhuriyet)
