Geç, Devrez’in üzerindeki İnköy Köprüsü’nü
Bölünmüş, yeni, yokuş yollar, bükülü bükülü
Meşelik ve fundalıklar o yamaçların süsü
Ta tepeye çıkmadan ilk sola sap, azıcık yürü
Karşında “Kuşçayırı’na Hoşgeldiniz” tabelası
Konumu ve karşısındaki manzarası bakımından
Ilgaz İlçesi’nin -o civarın- en sevdiğim köyü
***
Yerleşim yeri yangın gözetleme kulesi gibi
Yemyeşil “Çeltik gölleri” ile dolu o yarın dibi
Dört km. berisi Ank.-İstanbul yolunun kesişimi
Ne kadar kolay, bu köyün Başkent’e ulaşımı
***
Köy, Devrez’den ziyade bulutlara yakın (!)
Köyden Ilgaz İlçesi’ne kuşbakışı bakın!
Tam da Kastamonu-Ankara Yolu’na karşın
Gelin, Tosya-İstanbul Yolu’na bu tepeden bakın
Yuvarlanabilirsiniz, sakın kendinizi bırakmayın!!!
***
Köy, yazın yeşile, kışın beyaza bakar:
Karşı-sağında imam sarıklı Hacettepesi var
Haziran’da bile Ilgazlar’da metrelerce kar
Oralara ne zaman gelecek ilkbahar?!
Ve Ilgaz’ın başını sarmış yağmur yüklü bulutlar
***
Buradan güneşin doğuşunu ve batışını izle! Zemherinin acı ayazından kendini gizle
Alıç, ahlat toplarken aman etrafını gözle
Bakarsın birden ayı çıkıvermiş önünüze
Kocaoğlan, topladıklarınızı paylaşıverir sizinle!!
***
Beriki tepelerde ne o alıç ve ahlatlar?!
Buralarda eser de eser delice bir rüzgar
Daha uzaklarda ve yükseklerde yayla havası var
Kışın saklanın! Yazın yaşanacak yer; çünkü
havadar
***
Güneyindeki o tepecikler birbirini kovalar
Sanki aynı boyda kuzey tarafındaki çamlar
Devrez’i görebilir misin, inmezsen İnköy’e kadar?
Batısından geçen İSTİKLAL YOLU’nun izleri var
O yoldan geçmişti vatanımızı kurtaran kağnılar...
***
Dinle! Şu çamın tepesinde ötüyor ibibik
Kırları ne güzel kokuyor: kekik kekik
Yükseklerde önünüze çıkabilir bir boz geyik
Kapan kurma arkadaş! Ölmesin, ötsün keklik
***
Eskiden buğday doluymuş her bir ambar
Hani nerede sürü sürü o davarlar?!
İşsiz kalan köpekler (!) artık boşa havlar
Hani üreten ve paylaşan o eski insanlar?!
Heyhat!... Birer birer sönüyor bacalar
***
Duyumum doğruysa insanları cana yakın
Doğayı seviyorsanız, koşullarınız da uygunsa
Yaşamak istiyorsanız(!) bu köyde yaşayın
İzin verirseler bir barakalık yer isterim
Bir kulübe yapıp bu köyde yaşamak isterim
Ve sabahleyin kuşların sesiyle uyanmak isterim.
Şimdilik hayat evde. Ama eve sığmaz ileride!
Az da olsa tarla, bağ, bahçem var köyümde.
Bir traktör ya da bir çift öküz, bir inek, on tavuk satın almanın zamanı gelmiş olmasın (!) İnşallah gelmez!...
NOT: Bu şiirimi yıllar önce yazmıştım. 10.03.2020 günü Ankara ‘ya giderken gördüm ki, yeni-güzel evler yapılmış; köy çiçek gibi...
İsmail ÇİÇEK
E. Öğretmen