Taşköprü Postası İnternet Haber Sitesi olarak bu hafta, Taşköprülüyüm demekten gurur duyan, Taşköprü'nün tarihi köprüsünü, şırıl şırıl akan Gökırmak'ını ve dünyaya meydan okuyan sarımsağını hiçbir zaman unutmayan bir sanatçımız olan Cihan Ünal ile okuyucularımız için görüştük.
Taşköprü Postası İnternet Haber Sitesi olarak bu hafta, Taşköprülüyüm demekten gurur duyan, Taşköprü'nün tarihi köprüsünü, şırıl şırıl akan Gökırmak'ını ve dünyaya meydan okuyan sarımsağını hiçbir zaman unutmayan bir sanatçımız olan Cihan Ünal ile okuyucularımız için görüştük.
Taşköprü, mertlik, dürüstlük ve kişiliği ile gerek bölgemizde gerekse ülkemizde kendine özgü bir yere sahiptir. Tarihi, kültürü ile köklü bir geçmişe sahip olan Taşköprü ilçesi, sanatsal alanda belki bulunduğu coğrafya ya da koşullar itibariyle hak ettiği yere gelememiştir. Fakat yetiştirdiği sanatçılar itibariyle ise Taşköprü'nün konumu küçümsenemeyecek kadar önemlidir.
Taşköprü Postası İnternet Haber Sitesi olarak bu hafta, Taşköprülüyüm demekten gurur duyan, Taşköprü'nün tarihi köprüsünü, şırıl şırıl akan Gökırmak'ını ve dünyaya meydan okuyan sarımsağını hiçbir zaman unutmayan bir sanatçımızla okuyucularımız için görüştük.
Sanatsal açıdan boynu bükük olan ilçemiz, yetiştirdiği sanatçılarıyla ve alanında örnek bir kişiliğe ve kimliğe sahip olan sanatçılarını tanısın ve bu alanda onların izinden gidebilsin istiyoruz.
Bu haftaki konuğumuz: Taşköprü'müzün “Sanat Abidesi” diyerek hitap edebileceğimiz Cihan Ünal...
Hoş bir atmosferde gerçekleşen röportajımızı sizlere sunmaktan dolayı mutluyuz.
İşte o röportaj:
Cihan Ünal kimdir, bize anlatır mısınız?
Kastamonu’nun Taşköprü ilçesinde doğdum. Çocukluğum orada geçti. İlkokula Tosya’da başladım. Üçüncü sınıftan sonra babam Kırıkkale’ye tayin oldu. Bizde Kırıkkale’ye taşındık ve öğrenimime orada devam ettim. 1969 yılında Ankara Devlet Konservatuarı Tiyatro Bölümü’nün yüksek kısmını bitirerek aktörlüğe adım attım ve hiç durmadan çalışarak başarıyla bugünlere geldim. Tiyatro oyunculuğunun yanı sıra sinema filmlerinde, televizyon dizilerinde oynadım. Çeşitli üniversitelerde tiyatro dersleri verdim. Bir dönem Ankara Devlet Konservatuarı Tiyatro Bölümü’nde bölüm başkanlığı yaptım. Halen Kıbrıs Yakın Doğu Üniversitesi, İstanbul Kadir Has Üniversitesi ve Başkent İletişim Dershaneleri’nde tiyatro dersleri vermeye büyük bir zevkle ve coşkuyla devam ediyorum. Çünkü öğretmenliği, gençlerle beraber olmayı, onlara bir şeyler öğretmeyi seviyorum. Ayrıca onlardan da çok şey öğreniyorum.
Anne babanız kimlerdir? Hangi meslekle uğraşırlardı? Taşköprü deyimiyle kimlerdensiniz? Kaç kardeşiniz var? Ne işle meşguller?
Annem Rahiye Ünal; çok özverili, bizlere kol kanat geren, yüreği sevgi dolu bir ev hanımıydı. Yani meşakkatli ve kutsal bir mesleğe sahipti. Babam Hüseyin Şahin Ünal; ileri görüşlü, çağdaş, cumhuriyet ilkelerine bağlı bir ilkokul öğretmeniydi. Kastamonu'nun Tosya, Taşköprü ve Kargı gibi çeşitli ilçelerinde öğretmenlik yaptığı için, çocukluğum oralarda çeşitli yaramazlıklar yaparak, yöresel yemekler yiyerek, doğanın içinde çiçeklerle, hayvanlarla iç içe geçti. O zamanlar Taşköprü’de aileler isimlerle tanınırdı. Bizim aileye de “YÜZBAŞILAR” derlerdi. Biz üç kardeşiz. Ablam Devlet Tiyatrolarının değerli ve tanınmış sanatçılarından Hepşen Akar’dır. Onu geçtiğimiz yıllarda kaybettik. Yokluğunu her an hissediyor ve çok özlüyoruz. Ağabeyim de; Devlet Opera ve Balesi orkestrasının değerli viyola sanatçılarından Mete Ünal’dır. Operadan emekli oldu. Şimdi zamanının çoğunu dünya şekeri ikiz torunları Çağla ve Melis’le geçirmeye çalışıyor.
Sizin gözünüzle Taşköprü’yü anlatabilir misiniz? Taşköprü ile ilgili hatıralarınız nelerdir?
Mutlu bir çocukluk geçirdiğim Taşköprü deyince aklıma gelen güzelliklerden ilki; ilçeye de adını veren, yedi asırdır sağlamlığını koruyan yedi kemerli, görkemli ve şirin görüntüsüyle insanda hayranlık uyandıran “TAŞ KÖPRÜ” ve altından gürül gürül akan, yaz kış buz gibi suyu olan “GÖKIRMAK”tır. Her tarafın çiçeklerle, ağaçlarla kaplı ve yemyeşil olması da ilçenin önemli özelliklerinden biridir. Umarım daha yıllarca bu doğal güzellikler korunur. Ve tabiî ki “SARIMSAK”. Sarımsak denince ilk akla gelen yer Taşköprü’dür. Tadına doyum olmayan yöresel yemeklerden en özelleri kuyu kebabı ve etli ekmektir. Susamsız simitlere çocukken “Açma” der ve çok severdik. Çocukluğumla ilgili o kadar çok anı var ki; hepsini anlatmak imkansız tabiki. Mesela, kendir tarlalarında saklambaç oynardık. Kendir yeşil bir bitkidir. Kurutulmuş ve soyulmuş haline “Kecin” denir. Kecinlerin en kalınlarını seçer, ucuna ip bağlar, at diye üstüne biner, koştururduk. Yine kecinlerin ucunu yontarak “V” şekline getirir, ağaçlardan dut, elma, toplardık. Gökırmak’ta yüzerdik yani Taşköprü deyimiyle yıkanırdık. Yazın kavurucu sıcaklarında karpuzları Gökırmak’ın buz gibi suyuna bırakır, sonra da iştahla yerdik.
Hangi sıklıkla Taşköprü’ye gelirsiniz? Halen bulunan yakınlarınız kimlerdir?
Halamın torunları Taşköprü’de yaşıyor. Başka akrabam kalmadı ama annemi, babamı tanıyan, ellerinde büyüdüğüm büyüklerimiz, benim yaşıtım olan dostlarım ve hemşehrilerim var. Onları ziyaret etmek, anılarımı tazelemek, dinlenmek için fırsat buldukça Taşköprü’ye giderim ama çok yoğun bir çalışma temposu içinde olduğum için, hemen hemen hiç boş günüm yok, bu yüzden çok arzu etmeme rağmen sık sık gidemiyorum. Bizim yörenin insanları doğal, kaliteli, sevecen, misafirperverdirler. Her gidişimde onların sıcaklığı, samimi davranışları, ikramlarıyla mutlu ve huzurlu bir ortamda ruhumu dinlendiririm.
Sinema ve tiyatroya yönelmeniz nasıl oldu?
-Babam aydın görüşlü bir insan olduğu için 1950’li yıllarda önce ablamı, arkasından da ağabeyimi Ankara’ya konservatuara gönderdi. O devirde çocuklarını başka bir şehre okumaya göndermek, üstelik de sanatçı olmaları için, cesaret isteyen bir davranıştı ve babam hiç tereddüt etmeden bu cesareti gösterdi. Ben de ablamı ve ağabeyimi örnek alarak konservatuara gittim, onlar da bana öncülük ettiler. Babamı bu davranışından ötürü her zaman takdir ve sevgiyle anarım. Bu günkü başarımı; bana destek oldukları için annemle babama borçluyum.
Sizi vizyona taşıyan, hafızalarda Cihan Ünal ismini yer ettiren eseriniz sizce hangisidir?
Konservatuardan mezun olduktan sonra bir çok önemli tiyatro eserinde rol aldım. Bunlardan biri de 4. Murat’tı. Tiyatroda başarıyla iki sezon oynadığım bu oyun 1980 yılında televizyon dizisi olarak çekildi ve büyük bir seyirci kitlesi tarafından tanınmama dolayısıyla ünlü olmama neden oldu. Yani 4. Murat dizisinin kariyerimde dönüm noktası olduğuna inanıyorum.
Bugünkü başarınızı neye borçlusunuz?
Başarılı olmak için yetenek şart ama bunun yanında disiplinli, düzgün yaşamaya da özen göstermek lazım. Attığım her adıma, davranışlarıma dikkat ederim. Çok çalışırım, meraklı bir yapıya sahibim, mesleğimle ilgili çeşitli kaynaklardan araştırma yaparım. Kendimi geliştirmek, yeni bir şeyler öğrenmek için fırsat buldukça yurt dışına gider, sağlığımla ilgili olarak da doğru beslenmeye çalışır, düzenli spor yaparım. Çalışmaktan ve öğrenmekten yılmam, yorulmam.
Genellikle İstanbul’da yaşayan bir hemşehrimiz olarak Taşköprü’de gördüğünüz eksiklikler ve olmasını istediğiniz şeyler nelerdir?
İnsanların kendilerini geliştirmeleri, yeni şeyler öğrenmeleri için; kültür merkezleri, sinema ve tiyatro salonları, kütüphaneler açılması ile ilgili çalışmalar yapılmasını isterim. Son yıllarda ilçemizde açılan Kültür Merkezi’ni, Kent Tarihi Müzesi ve Pompeiopolis Antik Kenti’nde yürütülen çalışmaları 2019 yılında geldiğim Sarımsak Festivali’nde gezme şansı buldum ve ilçemde bu tarz tarihi ve kültürel gelişmelerin olması beni de ziyadesi ile mutlu etti. Emeği geçen herkesi tebrik ediyorum.
Son olarak Taşköprülü hemşehrilerinize tavsiyeleriniz nelerdir?
Özellikle kız çocuklarını okutmalarını, eğitime önem vermelerini, gençleri spora ve sanatsal faaliyetlere yönlendirmelerini tavsiye ederim. Tüm hemşehrilerimi sevgiyle kucaklar, mutluluklar dilerim.
Röportaj: Mehmet TUĞCU
