Velvele yaparak zevkle kurarsın sinsi tuzak
Esfele safilinsin ki, ahiret değil uzak
Münafıklarla buluşup, basarsın yaygarayı
Elzem olan insanlıktır, açtın kalpte yarayı
Kapıları kapatınca kimse bilmez mi sandın?
Enayisin ey bedbaht, Allah görür sen yandın
Ruz-i mahşeri unutma, iblis’e, nefse kandın
Ûyan gaflet uykusundan nankörlere aldandın
Vesselam, Mevla’m korudu, Nemrutça hayal kurdun
Edebimi bırakmadım, yarın neresi yurdun
Memleketi sömürürsün eline imkân geçse
Erdemli biri değilsin, zebani seni seçse
Karanlık zifiri gece şahsınla örtüşüyor
Entrika kokan beyninde kargalar ötüşüyor
Ravi olsan bir harfine kesinkes güvenmezdim
Ahlakını küf bağlamış, ferasetimle sezdim
Layık değilsin hürmete, selam vermekten bezdim
Linç edilsen üzülmezdim, sabredip sakin gezdim
Ayak takımı dostların karakterine uygun
Hicran yaşa ömür boyu, günaha yaptın soygun
Variyet azdırmış seni, bahtiyar olamazsın
Adamlıkta yerin yok, gıybet eden ahrazsın
Lazım değil hatır sorman, hafaza ceza yazsın
Lak lak yapmak ibadetin, şeytan elinde sazsın
Ab-ı hayat nasip olsun, Hak yolda yaşayanlar
Hayırla dolsun defterin tevhidi taşıyanlar
Üzülme kabrinde dahi giremesin çıyanlar
Kesat gitti iş değil mi? Bu daha iyi günün
Ala bele her konuşman, dârü’n- nedve de ünün
Yanardönersiniz daim, hütame de sürünün
Rabbimizin ihsanıyla görevi tamamladık
Ülfetim ve muhabbetim özgün haslet anladık
Lamba olup aydınlattık rehberlik tasarladık
Mala, mülke güvenerek fesat peşinde koşan
Adilikte sınırın yok, yularını kır boşan
Kalleşlerin pirisiniz, sonun helak olacak
İrin için cehennemde kadehiniz dolacak
Riyakârla işim olmaz, takva yoludur yolum
İsmime leke sürmedim dikkat et elim kolum
Nasibimiz cennet olsun, yaradan desin kulum.
Ali İmran suresi ayet.54
(akrostiş)