Ömer Faruk
Mekke’nin sokaklarında herkes çekinirdi senden
Kız kardeşini dövünce kan aktı onun yüzünden
İslam’ı anlattı sana, Kur’an dinledin dilinden
Gittin Resul’ün yanına iman ettin ta kalbinden
Muhammed’e ümmet olan seninle kırk kişi oldu
Sen İslam’la şereflendin gönüllere sevinç doldu
Kâbe de namaz kılmanız Rab ı hoşnut eden yoldu
İnkârcıların yüzleri canı çıkmış gibi soldu
Resulü korumak için harcıyordun her nefesi
Adaleti savundun hep sendin haklının gür sesi
Gazvelerde cenk eyledin savruldu atın yelesi
Mağlup etmek isteyenler tadamadı o hevesi
Peygamber vefat edince kabullenmek istemedin
Öldüğünü söyleyenin canını alırım dedin
Ebu Bekir ikna etti sözüne söz söylemedin
Onun vefatından sonra bir daha hiç gülemedin
Şahsi verilen selamı devlet mumuyla almadın
Bir vakit olsun mescitten namazdan geri kalmadın
İkinci halife oldun, geceleri uyumadın
Sen fitnenin kilidiydin boş zamanı bulamadın
Konuşması mükemmeldi edebiyatı severdi
Şairlerin yaveriydi, bazen şiir ezberlerdi
Adaletten kopanları Ömer Faruk derhal yerdi
Adam kayırma yapmazdı haklıya hakkını verdi
Ciddiyetin çok çetindi daim böyle devam etti
Kendi adına vekâleti Peygamber sana devretti
Hanımlardan biat aldın bu kutlu bir maharetti
Kibirlenen müşriklere vasfın mükemmel ibretti
Irak İran Azerbaycan Sasanilerden alındı
Zulüm yapmayın diyerek Ömer’den ferman salındı
Mısır Suriye ve Filistin İslam toprağı tanındı
Anlaşmayan devletlere Hakkın kılıcı yalındı
Köle Firuz Nihavendi hançerledi sabahleyin
Halife emir yazdırdı adaleti bekletmeyin
Ömer Faruk şehit düştü duanızda terk etmeyin
Allah bir Muhammed Resul, yanlış peşinden gitmeyin
Ali KORKMAZ
