EHLİBEYTİN KOKUSU
Yaz geldiği zaman açan çiçek bahçesi gibi doğdun
Annen, baban ve dedeni, ümmetini sevince boğdun
Abin Hasanla birlikte, Muhammedi mest eden yoldun
Ehli beytin reyhanesi bütün gönüller senin yurdun
Rahmanın armağanısın, Sahabe-i kirama ihsan
Bağrına basacak herkes, fark etmez konuştuğu lisan
Medine sokaklarında, illaki sever gören insan
Gökten Arz’a inen yıldız, Hüseyin’e bağışlandı san
Çocukluğunu yaşarken sizler peygamberin dizinde
Resulullah vefat etti, ümmeti, Peygamber izinde
Sen doyamadın annene, canınız çok sıkkın sizin de
Fatıma göçtü dünyadan, hasret kaldın ömür giz’inde
Yıllar geçtikçe büyüdün ehli beytin gurur kaynağı
İran kuzeyinde koştu bindiğin at’ının toynağı
Horasanın seferiyle düşmana verdiniz gözdağı
Kapısında nöbet tutup, Osman’la kesmediniz bağı
Baban Halife seçildi, Muaviye nefsine uydu
Tefrika bayrağı açtı, Hazreti Ali bunu duydu
Ümeyye oğullarında, haset, kan depreştiren huydu
Ali’ye meydan okudu, ihanetin iğrenç yoluydu
Halifeyle savaştılar, bölücü eşkıya tayfası
Allah belanızı versin, başlarında arsız kalfası
Hasan’a ve Hüseyin’e gelecek illaki cefası
Ehli beyt mizan başında bulsun temiz defter sayfası
Abisinin isteğiyle siyasi ortamdan çekildi
Ali’nin oğlu Hüseyin İslam huzuruna vekildi
Muaviye öldü gitti, Yezit emirliğe dikildi
Hüseyin kabul etmedi, ehli beyt düşmanı irkildi
Hiç kimse benimsemedi, biat edin isteği geldi
Hüseyin’e destek veren harameynliler sanki seldi
Ey vefasız diyar Irak, çağıranların hepsi eldi
Hüseyin ve dostlarının, Hak yolda canları bedeldi
Fırat nehrinin suyundan içirtmedi Kûfe Valisi
Zalimlerin en zalimi, hem ordusu hem ahalisi
Hüseyin’i sevenlere, oldu bu yer ölüm vadisi
Nebi, ehli beytim dedi, siz duymadınız mı hadisi?
Sâd’ın oğlu denen kişi, kan akıtmaya verdi emir
Canını alma yolunda, hücuma geçin dedi Şemir
Başını kesen Nehai, ahir de ellerini kemir
Cehennem eviniz olsun, boynunuzu dağlasın demir
Kalbimi yakıyor acı, gözyaşlarım hüzün çeşmesi
Kerbelayı hatırlamak kanayan bir yara deşmesi
Mizan başında olacak Emevilerle ödeşmesi
Hüseyin şehit olalı, kıpkırmızı, çiçek bahçesi…
Ali KORKMAZ
NOT: Hz. Hüseyin Efendimizi Kerbela’da yalnız bırakan İslam alemi bugünde Gazze’yi aynı durumda bırakmıştır.
