CENNET GÜLÜ
Su kadar berrak bir bebek, doğup herkesi sevindirdi
Ehli beytin ocağına muhabbet, bereket indirdi
Habibullah Efendimiz, ismi Hasan diye bildirdi
Yaşanan tüm zorlukları, güzel kokusuyla dindirdi
Hazreti Fatıma annen, cennette hanımlar sultanı
Aliyyül Murtaza baban, mücahitlerin kahramanı
Dedesi gibi gül kokan, cennet gülü, onun Hasan’ı
Ehli beytin ilk çocuğu, Cenab-ı Allah’ın İhsan’ı
Ebu Bekir sevdi seni, Nebiye benzeyen diyerek
Ali bir şey söylemezdi tebessüm ederdi gülerek
Resul duramazdı sizsiz, bağrına basardı severek
Ümmetine örnek oldu çocukları sevindirerek
Henüz yedi yaşındaydın, Fatıma yok, kaldın annesiz
Gündüzlerin gece gibi, ağladın sen hep sessiz sessiz
Öksüz kaldın küçük yaşta, eviniz şimdi penceresiz
Kardeşlerini gözetle, onlara gülümse çaresiz
Hazreti Osman devrinde Horasan seferinde vardın
Halife kuşatılınca, kuşatmanın içini yardın
Kardeşin Hüseyin ile kapısında hizmetkârdın
Her türlü zahmete rağmen, su ulaştırmayı başardın
Baban halife olunca onun başyardımcısı oldun
Cemel ve Sıffin harbinde, Hazreti Ali’ye sağ koldun
Baban şehit edilince büyük üzüntüden soldun
Beşinci halifesin sen felah’a ulaştıran yoldun
Ehli beytin baş düşmanı, Muaviye yaptı tefrika
Allah’tan, zerre korkmadan çevirdi sayısız entrika
Hazreti Hasan anlaştı, kan döktürmedi filhakika
Suya zehir kattı Ca’de, olmaz olsun böyle refika
Göçtün gittin hak dünyaya ehli beytin çınar ağacı
Biz hala üzülüyoruz geçmez kalbimizdeki acı
Kavuştun anne, babana, hatıran başımızın tacı
Hasretiz senin sevgine, Baki âlemden ol duacı…
Ali KORKMAZ
